رای وحدت رویه 3976 – 1325/10/25
حكم شماره 3976-25/10/1335
در موضوع تأثیر مداخله وكیل در دادرسی با تقدیم لایحه آراء مغایری از شعبه 8 و 9 دیوان عالی كشور به شرح ذیل صادر گردیده است:
الف- شخصی به اتهام سرقت در دادگاه جنحه محكوم شده متهم و دادستان درخواست رسیدگی پژوهشی نموده اند دادگاه استان با ملاحظه لایحه وكیل مدافع متهم دادنامه بدوی را استوار نموده است متهم به حكم مزبور معترض شده و دادگاه استان به عنوان این كه دادرسی با مداخله وكیل انجام گردیده قرار رد دادخواست صادر می نماید و بر اثر فرجام خواهی متهم شعبه 8 دیوان عالی كشور چنین اتخاذ تصمیم نموده است: منظور از مداخله حضور وكیل است در جلسه دادرسی چون قرار فرجام خواسته مخدوش است به دستور ماده 430 قانون آئین دادرسی مدنی نقض و رسیدگی به دادگاه صادر كننده قرار ارجاع می شود.
ب – در مورد مشابه شخصی به اتهام راندن اتومبیل بدون پروانه مورد تعقیب قرار گرفته و در دادگاه جنحه تبرئه شده براثر پژوهش خواهی دادستان و طرح قضیه در دادگاه استان و وصول لایحه دفاعی وكیل متهم حكم بدوی گسیخته شده و متهم به یازده روز حبس و دویست ریال جزای نقدی و یك هزار ریال هزینه دادرسی محكوم شده است پس از اعتراض متهم دادگاه از لحاظ حضوری بودن حكم قرار رد دادخواست اعتراض را صادر می نماید – بر اثر فرجام خواهی متهم شعبه 9 دیوان عالی كشور چنین تصمیم اتخاذ نموده است به لحاظ دخالت وكیل و حضوری محسوب شدن حكم مورد اعتراض بر قرار دادگاه های دائر به رد اعتراض بر حكم مزبور اشكالی وارد نیست و ابرام می شود.
موضوع مختلف فیه در هیئت عمومی دیوان عالی كشور طرح گردیده چنین رأی داده اند: چون طبق شق 4 ماده 3 قانون اصلاح بعضی از مواد آئین دادرسی كیفری مصوب مرداد ماده 1328 یكی از مواردی كه احكام صادر در امور جنحه در مرحله بدوی و پژوهش غیرقابل اعتراض شناخته شده در صورتی است كه دادرسی با دخالت وكیل متهم انجام گیرد و اعم است از این كه این دخالت به وسیله حضور و یا تقدیم لایحه برای دادرسی صورت گرفته باشد بنابراین رأی شعبه نهم دیوان كشور صحیح به نظر می رسد.