بر حسب مستفاد از تبصره ۴ الحاقی به ماده یک قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها، احداث دامداری و سایر موارد مذکور در آن، در روستاها، با موافقت سازمان‌های جهاد کشاورزی و رعایت ضوابط زیست محیطی، بهینه کردن تولیدات بخش کشاورزی بوده و تغییر کاربری محسوب نمی‌شود و از شمول ماده ۳ اصلاحی قانون مذکور خارج است و در صورت عدم رعایت شرایط مقرر در تبصره که فوقاً به آن اشاره شد، ضمانت اجرای تخلف از شرط، که در قوانین مربوط پیش‌بینی شده
مجازات جزای نقدی که درجات آن در ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲ مشخص شده، با توجه به تعیین حداقل و حداکثر آن در قانون، ناظر به جزای نقدی ثابت است و از جزای نقدی نسبی که میزان آن بر اساس واحد با مبنای خاص قانونی احتساب می‌گردد و از این حیث در جرایم با عناوین مشابه یکسان نیست، انصراف دارد؛ بنابراین مجازات جرایمی که طبق قانون جزای نقدی نسبی است با توجه به حکم مقرر در تبصره ۳ ماده مورد اشاره، تعزیر درجه هفت محسوب می‌شود و رسیدگی به آن به موجب ماده ۳۴۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ در صلاحیت دادگاه
در خصوص اتهام آقای م.ت. فرزند ع.، اهل ورامین و فاقد سوء پیشینه کیفری، دایر به تغییر کاربری اراضی زراعی به مساحت 1800 متر مربع (12 متر مربع بنای ساختمانی و 36 متر مربع مساحت زیر دیوار) واقع در پلاک ثبتی … اصلی روستای حصارک بر حسب شکایت الف. با نمایندگی حقوقی آقای ن. به شرح شکوائیه، نظر به تحقیقات معموله و اظهارات و دفاعیات موجه و منطقی مشتکی عنه در محکمه بدین توضیح که: در سال 1389 درختان میوه از قبیل هلو، سیب و… در زمین کاشتم و برای محافظت درختان از اذیت گوسفند و خراب شدن درختان، دور آن را دیوار کشیدم و اتاقی که پدربزرگ بنده درست کرده است حدود ده سال قبل، بنده سقف آن را ایرانیت ریختم و در آن فرغون و پمپ و وسایل آبیاری و کشاورزی می گذارم. و عنایت به نظریه کارشناس رسمی دادگستری
قانون اصلاح قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها مصوب 1374: تبصره 4 ماده 2- احداث گلخانه ها، دامداری ها، مرغداری ها، پرورش ماهی و سایر تولیدات کشاورزی و کارگاه های صنایع تکمیلی و غذایی در روستاها بهینه کردن تولیدات بخش کشاورزی بوده و تغییر کاربری محسوب نمی‌شود. موارد مذکور از شمول این ماده […]