در ابتدای مقاله از تعریف سند در قانون مدنی و از نبود تعریف اسناد تجاری در قانون تجارت می گوید و اسناد تجاری به معنای عام و خاص را تعریف می کند و مثال می زند و اسناد تجاری به معنای خاص را شامل برات، سفته و چک می داند. در ادامه تعریف چک را در قانون تجارت و منظور از کلمه محال علیه را بیان می کند. در بخش بعد سفته را با توجه به قانون تجارت تعریف می کند. همچنین به ویژگی های منحصر به فرد این اسناد اشاره می کند که آن ها را نسبت به دیگر اسناد تجاری متمایز می کند. در انتها نیز با برشمردن مواردی دریافت چک را بهتر از سفته می داند و عنوان می کند که از آن جایی که همه افراد دارای حساب جاری و چک نمی باشند، دریافت سفته از بدهکار بهتر از رسید عادی است